“Öyle işte.; Hâlâ biraz soğuk geliyor ama battıkça alışıyorum.; Kendimi boşa aldım bayırdan aşağı koşuyorum.; Düşüyorum gibi görünüyor olabilir ama bakma aslında uçuyorum.; Söylediklerimin hepsini unut, sanki ben biliyorum da mı yaşıyorum Osman?” “Ayrılmalıyız! Barışalım mı? Senin canın sağ olsun.; Hiç bilmiyorum.; Ben artık istemiyorum.; Yuvarlanıp gidiyorum.; Senden ayrılmaktan bıktım.; Düelloya müelloya gitmiyorum.; Aman ne bileyim.; Oturdum, geçmesini bekliyorum Osman.; Aylin Balboa’nın kendine has kaleminden, bir kadının kendi kendini tamir etmesinin hikâyesi.; (Tanıtım Bülteninden) )